Κοίταξε να δεις….

Από που να ξεκινήσω..τι να γράψω..σε τι να αναφερθώ..και που να εστιάσω; Κάθε καρυδιάς καρύδι -συγκεκριμένα, κάθε blog μπλογκόσφερας- έχει γράψει για τις ιερόδουλες. Τάχα δήθεν δεν ξέραμε και ξαφνιαστήκαμε όλοι για το Aids που κυκλοφορεί ανάμεσα μας.

Καλά, είμαστε με τα καλά μας; Είμαστε σοβαροί τώρα;

Πόσο πιο σουρεάλ πια αυτοί οι δήθεν ξαφνιασμένοι τίτλοι που ξεπετάγονται σαν πολυβόλα από κάθε δημοσιογραφικό site; Δηλαδή οι δημοσιογράφοι τόσα χρόνια δεν ήξεραν τι κυκλοφορεί στην πιάτσα; Δηλαδή δεν ξέρεις πόσο ραγδαία μεταδίδονται τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ); Δεν ξέρεις ότι το Aids δεν γιατρεύεται; Δεν ξέρεις ότι υπάρχουν εδώ και αααπειρα χρόνια παράνομοι οίκοι ανοχής. Όλοι αυτά τα ξέρουμε! Κι εσύ, κι εγώ, και οι παππούδες, οι γιαγιάδες, οι μορφωμένοι, οι αμόρφωτοι…τι ξαφνιαζόμαστε τότε με όλα αυτά; Δηλαδή πρέπει να φτάσεις τη σεξουαλική σου ζωή στο χείλος του γκρεμού για να πας να κάνεις μια ρημαδοεξέταση; Τόσο πολύ σε ενοχλούν τα 3 χιλ. Λάτεξ; Ή νομίζεις ότι τα προφυλακτικά προφυλάσσουν μόνο από ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Ή μετά το άλλο, ότι αν έχεις σταθερό σύντροφο δεν χρειάζεται τότε να κάνεις ανάλογες εξετάσεις.

Πριν δύο χρόνια σχεδόν, αν άνοιγες την τηλεόραση έβλεπες σε όλα τα κανάλια να μιλούν και να βροντοφωνάζουν οι εργαζόμενες των νόμιμων οίκων ανοχής για τους νέους νόμους που προσπαθούσε να περάσει η τότε κυβέρνηση, και θέλεις να μου πεις τώρα, ότι δεν έτυχε να πέσεις σε κάποια τυχαία τηλεοπτική συνέντευξη; Δεν ήξερες ότι μέσα σε μια οικονομική κρίση αναπτύσσεται ο τζόγος και η πορνεία; Στην πόλη σου δεν κυκλοφορείς; Δεν βλέπεις να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια αυτοί οι οίκοι; Μια χαρά τα ξέρουμε όλα αυτά. Γιατί πόσες από εμάς δεν έχουμε ακούσει άντρες μεταξύ τους να λένε «ρε μ…. πάμε Βουλγαρία. Εκεί να δεις π…ες. Θα σου φύγει η μαγκιά χωρίς να δώσεις μια περιουσία», όπου επιστρέφοντας σου λένε «άσε ρε μ… 100 ευρώ την ώρα; Αν είναι έτσι πάω στις δικές μας.» και μη πεις ότι δεν τα άκουσες ποτέ γιατί ψέματα θα πεις!

Απλά δεν μπορώ να καταλάβω κάτι, γιατί δημοσιεύονται τόσο εύκολα οι φωτογραφίες άρρωστων άμοιρων γυναικών και προστατεύονται τα πρόσωπα παιδεραστών, (εκ)βιαστών, δολοφόνων και διεφθαρμένων πολιτικών; Δεν είναι ότι μου βγαίνει το φεμινιστικό μου αλλά όση ευθύνη έχουν οι γυναίκες αυτές, την ίδια έχουν και οι αυτοί που συνευρέθηκαν μαζί τους…και ήταν επιλογή του. Αυτούς τους άντρες θα τους δούμε ποτέ σε φωτογραφία; Αλλά ακόμα κι αν δεν δούμε αυτούς, θα δούμε ποτέ αυτούς που είναι υπεύθυνοι για το εμπόριο λευκής σαρκός;

Δηλαδή έπρεπε να μιλήσει τόσο πολύ εκείνη η βιασμένη γυναίκα με τα δίδυμα στη Γλυφάδα, για να ξυπνήσουν όλα τα site; Έπρεπε να φτάσουμε 2012 για να αρχίσουν να δημοσιεύουν πολύ μεγάλα και γνωστά δημοσιογραφικά site ανα δέκα μέρες βιασμούς στην Κρήτη; Δεν ξέρανε τόσο καιρό τι κυκλοφορεί εκεί κάτω; Δεν ξέρανε σε ποιές περιοχές η Αθήνα είναι γεμάτη από κόκκινα φωτάκια; Όλοι τα ξέραμε αλλά δεν μιλούσαμε! Κανένας δεν μιλούσε τόσο καιρό! Ξαφνικά όλοι θυμήθηκαν να σώσουν την υγεία και να προστατευτούν από νοσήματα.

Τα γυναικεία και νεανικά περιοδικά βροντοφώναζαν τόσα χρόνια για τα συνεχώς αυξανόμενα ποσοστά του Aids, όπως φυσικά και για το ότι η άμβλωση δεν είναι μέθοδος αντισύλληψης πράγμα το οποίο είναι άλλο θέμα, αλλά νομίζαμε όλοι ότι όλα αυτά είναι πολύ μακριά.

Όλα είναι μακριά και απίθανα μέχρι να την πατήσουμε. Τίποτα δεν μας αφορά μέχρι να μας αγγίξει. Και τίποτα δεν μας απασχολεί μέχρι να εξαρτηθούμε από αυτό. Δεν πάει έτσι όμως..

Υ.Γ.1: Ούτε καν φτάνει η φαντασία για το ποσοστό των ανθρώπων που είχαν σεξουαλική επαφή μαζί τους. Ο αριθμός των παράνομων ιεροδούλων δεν αγγίζει με τίποτα αυτό που δημοσιεύτηκε, γιατί φυσικά τις κρύβουν. Και υπάρχουν τόσες μα τόσες κοπέλες που (εκ)βιάστηκαν για να εκτελέσουν αυτά τα καθήκοντα. Τόσες που κοροϊδεύτηκαν και άλλες τόσες που ήταν καθαρά από επιλογή τους. Οι κοπέλες αυτές ευθύνη έχουν, οι πελάτες τους επίσης, την ίδια έχουν και οι έμποροι, και πόση μάλλον οι υπεύθυνοι του κράτους για τη λειτουργία τους. Δεν μπορεί να φτάνει 2012 κι εσύ σαν δημοσιογράφος να θυμάσαι τότε να θίξεις το θέμα. Δεν γίνεται να φτάνουμε σε αυτήν την κατάσταση για να ενδιαφερθείς για τα ΣΜΝ. Και δεν γίνεται να κλείνεις τα μάτια σε όλο αυτό. Όσο το αφήνεις τόσο διογκώνεται κι όσο διογκώνεται τόσο δεν μπορείς να το μαζέψεις.

Υ.Γ.2: Τι καταλάβαμε με όλο αυτό; Να υπάρχει ένα συντριπτικό ποσοστό ανθρώπων ηλικίας 18-35 χωρίς σταθερή σχέση, να έχει εκλείψει για τα καλά το καλό φλερτ από την χώρα, να μη μπορείς να κάνεις ένα One_Night_Stand όπως στη δεκαετία του 2000 και εσύ ως απόν από όλα αυτά να κυνηγάς τα κόκκινα φωτάκια για να βγάλεις τις ορμές σου. Εμείς οι κοπέλες πάλι, ώρες ώρες κοιτάμε με αδράνεια και απλά φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε μόνες μέχρι αργά το βράδυ. Και είναι αυτό λύση; Μάλλον όχι…μάλλον δεν είμαστε καλά.

Φιλιά, Αντριάνα!